“ค้นหาตนเองเจอ ก็เป็นสุข”
แต่ละคนมีที่มา... มีที่จะไป...
ล้วนแตกต่างกัน...
ไม่แปลกหรอกครับ
เอาแค่เรื่องจริตชนิดของคน... แต่ละคนก็แตกต่างกัน... แม้จะอยู่ในหมวดจริตเดียวกัน
ผมเป็นคนโทสะจริตครับ...
มีอีกหลายคนที่เป็นประเภทโทสะจริตเหมือนผม... แต่ไม่เหมือนผมนะครับ...
เพราะเราดูแค่ประเภทไม่พอ... ต้องดูให้ลึกและกว้างกว่านี้...
เช่น...
ระดับโทสะที่แตกต่างกัน
สิ่งที่มากระตุ้นที่ต่างกัน
ย่อมสร้างผลลัพธ์ที่ออกมาแตกต่างกัน...
วันนี้มีคนมาเล่าให้ฟังว่า...
มีนาย ก(นามสมมุติ) พึ่งไปทำบุญมา
ขากลับเจอคนขับรถปาดหน้า... บันดาลโทสะ...ขับรถไล่เบียดกันไปมา
ผลปรากฏว่า...
ลงมาชกต่อยกัน และแทงกันตาย...
ผมได้ฟังแล้ว รู้สึกอยู่อย่างเดียวครับ... “ไม่น่าเลย!”
เราจึงต้องค้นหาตัวตนของเราเองให้เจอครับ... ถึงไม่มาก เจอบ้างก็ยังดี
แล้วเรียนรู้ ปรับตัวเราเองให้ได้มากพอ...ที่จะใช้ชีวิตอย่างมีสุขในแต่ละวัน
พระท่านว่า...
ชีวิตในทุกวันๆ มันก็มีทุกข์มากพออยู่แล้วครับ...
อย่าได้เอาทุกข์อื่นๆมาทับถมตัวเองอีกเลย...
โดยเฉพาะทุกข์ที่เกิดขึ้นข้างนอกตัวเรา
ใครค้นหาตัวตนของตัวเองเจอก่อน...มีสุขก่อนครับ...
ขอบคุณที่อ่านมาจนถึงที่สุด
อ๋อ ขอรับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น